مجسمه مسیح منجی ریودوژانیرو

اکثر مردم، برزیل را با کارناوال‌های جذاب و یا فوتبالیست‌های مشهورش می‌شناسند، اما از دیدنی‌های این کشور نیز نباید غافل بود. مجسمه مسیح منجی ریودوژانیرو یکی از جاذبه‌های مشهور و جهانی است که در این شهر قرار دارد. در ادامه به شما از ویژگی‌های تندیس حضرت مسیح و اینکه دقیقا در کجای شهر قرار دارد، خواهیم گفت. همچنین عکس های مجسمه مسیح را با شما به اشتراک می‌گذاریم که در پس‌زمینه، چشم‌اندازی خیره‌کننده از پایتخت برزیل را به تصویر می‌کشند. 

چرا مجسمه مسیح منجی ریودوژانیرو؟

• مجسمه حضرت مسیح یکی از مشهورترین جاذبه‌های برزیل و نماد وفاداری،شادی و صلح است.
• این تندیس عظیم با احتساب پایه، پنجمین مجسمه بلند دنیاست.
• نام این مجسمه در فهرست عجایب هفتگانه جدید قرار دارد. 
• بزرگ‌ترین اثر هنری در سبک دکو در دنیا است.
• نمادی از مسیحیت در سراسر دنیا به حساب می‌آید.
• به عنوان نماد فرهنگی شهر ریودوژانیرو و برزیل شناخته می‌شود.
• سالانه حدود 2 میلیون نفر از مجسمه مسیح منجی بازدید می‌کنند.
• مجسمه مسیح منجی، بزرگ‌ترین تندیس مذهبی و بزرگ‌ترین تندیس حضرت مسیح در دنیاست.

مجسمه مسیح منجی ریودوژانیرو | Christ the Redeemer Rio de Janeiro

مسیح منجی تندیسی‌ غول آساست که در شهر ریودوژانیرو، در جنوب‌شرقی برزیل قرار دارد. این تندیس که بزرگ‌ترین مجسمه مذهبی جهان به شمار می‌رود حضرت مسیح را با آغوشی باز به روی مردم دنیا نشان می‌دهد. مجسمه مسیح منجی یکی از مهم‌ترین نمادهای کشور برزیل نیز است که در فهرست عجایب هفتگانه جهان نیز قرار دارد. این تندیس درست روی قله کوه کورکوادو در ارتفاع 700 متری و درون پارک ملی داتیجوکا واقع شده است. این مجسمه که از تمام شهر به راحتی دیده می‌شود و از بالای آن هم می‌توان چشم‌اندازی دیدنی و فراموش نشدنی به شهر داشت.

ساخت این تندیس توسط هیتور دا سیلوا کوستا (Heitor da Silva Costa) در طی 9 سال صورت گرفت و در سال 1931 به بهره‌برداری رسید. این مجسمه 30 متر ارتفاع (با احتساب پایه 38 متر)، 28 متر عرض (با احتساب دستان باز مجسمه) و 635 تن وزن دارد و برای ساخت آن از بتن مسلح و سنگ صابون استفاده کرده‌اند. طراحی این مجسمه را مجسمه‌ساز معروف فرانسوی پل لنداوسکی (Paul Landowski) به عهده داشته و برای طراحی آن از سبک آرت دکو (Art Deco) بهره برده است. هم اکنون مجسمه مسیح منجی نماد شهر وسیع، ساحلی و محبوب ریودوژانیرو محسوب می‌شود که دست سمت راست آن به سمت جنوب شهر ریو و دست چپ آن، شمال را نشانه گرفته است.

تاریخچه 

ایده ساخت یادبودِ بزرگی بر فراز کوه کورکووادو به اواسط دهه 1850 میلادی باز می‌گردد؛ زمانی که یک کشیش کاتولیک محلی به نام پدرو ماریاس باس (Pedro Maria Boss) بودجه‌ای برای ساخت آن را از شاهزاده ایزابل درخواست کرد. در واقع قرار بود این مجسمه به افتخار شاهزاده ایزابل کسی که نایب‌السلطنه شاهزاده خانم و دختر امپراتور پدرو دوم بود، ساخته شود اما شاهزاده تمایل زیادی برای اجرایی کردن این ایده نداشت و آن را نادیده گرفت؛ در سال 1889 نیز با تأسیس جمهوری برزیل، کلیسا و دولت از یکدیگر جدا شدند و عملا برنامه ساخت تندیس حضرت مسیح لغو شد. 

در سال 1921، یعنی پس از جنگ جهانی اول، محفل کاتولیک ریو شروع به جمع آوری امضا برای کمک‌های مالی کردند. این محفل کاتولیک قصد داشت بدین طریق حمایت‌های مردمی را برای ساخت بنایی یادبود و مسیحی جلب کنند. چیزی که این محفل کاتولیک را مجاب کرد تا دوباره به فکر ساخت مجسمه‌ای با موضوع مسیحیت بیفتند، گسترش بی‌خدایی در جامعه آن زمان بود، چرا که اعتقادات مذهبی افراد در سطح جامعه کم‌رنگ شده بود و یا دیگر اعتقادی به مقدسات وجود نداشت.

به همین منظور هم طراحی‌های مختلفی برای این‌کار در نظر گرفته شدند. یکی از این نخستین طرح‌ها ایده ساخت مجسمه مسیح در کنار یک صلیب بزرگ بود که با یکی از دستانش کره زمین را نگه داشته است. این ایده به هیتور دا سیلوا کوستا (Heitor da Silva Costa) تعلق داشت و در طی رقابتی کشوری و محلی آن طرح را ارائه کرد. این رقابت از سوی کلیسا کاتولیک ریودوژانیرو برگزار شده بود و بهانه برگزاری آن، صدمین سالگرد خودمختاری و استقلال برزیل محسوب می‌شد. 

بعدها اما سیلوا کوستا با همکاری کارلوس اسوالد به اصلاح طرح اولیه خود دست زد و تغییراتی ایجاد کرد، در واقع صاحب ایده گشوده بودن بازوان مجسمه، کارلوس اسوالد بود. مشورت گرفتن سیلوا کوستا به اینجا محدود نشد و او در طی سال‌های ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۷ به پاریس رفت تا برنامه نهایی ساخت مجسمه مسیح را طرح‌ریزی کند. در همین حین نیز با پل لندواسکی (Paul Landowski)، مجسمه‌ساز شناخته‌شده فرانسوی، ملاقات داشت تا بتواند همکاری وی را برای ساخت این مجسمه جلب کند. پل لنداوسکی نیز طراحی دست‌های مجسمه را انجام داد و در ادامه با یکدیگر به ساخت مجسمه مسیح منجی مشغول شدند و طرح نهایی مجسمه تصویب شد.

ساخت‌وساز این مجسمه از سال 1922 تا 1931 صورت گرفت و 9 سال به طول انجامید، در این حین هزینه‌ای معادل با 250،000 دلار آمریکا (معادل 3،600،000 دلار در سال 2019) صرف شد و در نهایت این تندیس در 12 اکتبر 1931 افتتاح گردید؛ برای مراسم افتتاح مجسمه مسیح، چراغ‌ها و نورپردازی‌های متفاوتی صورت گرفت. 

ساختار تندیس

در سال 1922 پل لنداوسکی ساخت صورت مجسمه مسیح را به یکی از همکاران رومانیایی خود به نام جورج لئونیدا سپرد. لئونیدا که در هنرستان هنرهای زیبا بخارست و ایتالیا مجسمه‌سازی خوانده بود، با ساخت صورت مجسمه مسیح به شهرت بسیاری دست یافت. به تصویر در آوردن طراحی‌ها و برنامه‌های لنداوسکی برای ساخت شکل صلیبی مجسمه هم به عهده گروه دیگری از مهندسان و متخصصان بود و آن‌ها بر اساس بررسی‌هایی که انجام داده بودند تصمیم گرفتند از بتن فشرده به جای فولاد در ساخت مجسمه استفاده کنند. همچنین تصمیم بر آن شد که برای ساخت لایه بیرونی از سنگ صابون استفاده شود، چرا که کیفیتی سخت داشت و استفاده از آن به مراتب راحت‌تر بود.

سنگ‌های مورد استفاده برای ساخت این مجسمه، از کشور سوئد به برزیل برده شده بودند. جالب آنکه ابتدا مجسمه در قطعات مختلف و کوچک ساخته و بعد در بالای کوه به یکدیگر متصل شدند. برای ساخت بدنه مجسمه از داربست‌های بزرگی استفاده کردند، به گونه‌ای که تا مدت‌ها، نمای داربست‌ها به کلی اطراف مجسمه را پوشانده بود و تنها صورت مجسمه از میان داربست‌ها دیده می‌شد. پس از تکمیل مجسمه، چراغ‌هایی بر روی سر، دست و بازوان مجسمه افزودند، به طوری که این مجسمه در شب‌های ریو و در هر منطقه‌ای از شهر به راحتی قابل مشاهده است. ساخت مجسمه مسیح نزدیک به 250,000 دلار آمریکا خرج برداشت که این مبلغ در حال حاضر 3,300,000 میلیون دلار ارزش دارد. 

تا سال 2002، تنها راه صعود به پایه مجسمه مسیح، بالا رفتن از 220 پله بود! اما در سال 2003، این مکان به دو پله برقی و سه دستگاه آسانسور تجهیز شد که همگی ساخت کشور آلمان بودند. این‌گونه شد که مساله رسیدن به جسمه مسیح منجی دیگر کار دشواری نبود و مسافران از آن پس، بعد از پیاده شدن از مینی‌بوس یا قطار به راحتی تا پای مجسمه می‌رفتند. با این حال هنوز هم افرادی هستند که برای رسیدن به مجسمه بالا رفتن از پله را ترجیح دهند. در آخر بد نیست به این نکته نیز اشاره کنیم که از سال 2006 یک عبادتگاه در پایه‌ مجسمه ساخته شده است و فعالیت دارد. 

سرگرمی ها اطراف مجسمه

گشت و گذار در پارک ملی تیجوکا

از آنجا که مجسمه مسیح منجی ریو در پارک جنگلی تیجوکا قرار دارد، هم زمان می‌توانید در این پارک وسیع و گرمسیری نیز به تفریح بپردازید. این پارک ملی 32 کیلومتر مربع مساحت دارد و گفته می‌شود بزرگ‌ترین جنگل در ناحیه شهری به حساب می‌آید. در این پارک ملی دیدنی‌های بسیاری جا خوش کرده‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان طبیعت تماشایی این خطه، کلیسای میرینک (Mayrink chapel)، دریاچه پریان (Fairy's lake)، اقامتگاه سابق بارون اسکراگنول (Escragnolle) که اکنون به یک رستوران تبدیل شده و سایر دیدنی‌ها را نام برد. 

پیمایش

همان‌طور که گفته شد مجسمه مسیح منجی بر بالای کوه کوروکوادو قرار دارد، بنابراین بسیاری به جای پله و آسانسور، کوهنوردی و صخره‌نوردی را برای رسیدن به مجسمه بر می‌گزینند. صخره‌نوردی از ارتفاع 500 متری کوه آغاز می‌شود و مسیر پیش از آن را می‌توان پیاده یا با ماشین طی کرد.

تورهای بازدید هوایی از مجسمه

در شهر ریو هلی‌کوپتری وجود دارد که برای گردشگران این امکان را فراهم می‌کنند تا بازدیدی هوایی از مجسمه ریودوژانیرو و باقی شهر ریو داشته باشند. این بازدیدها زمان کوتاهی دارند و هزینه آن‌ها نیز بسیار بالاست. 

تفریحات آدرنالینی بالای مجسمه

به‌طور کلی مجسمه مسیح مقصد جذابی برای بیس جامپینگ است و چندین بیس جامپر در فواصلی جدا و با کسب اجازه از مسئولان مرتبط از مجسمه بالا رفته و توانستند عکس‌ها و سلفی‌های منحصربه‌فردی از این ماجراجویی هیجان‌انگیز منتشر کنند. البته بانجی یک تفریح همگانی در اطراف مجسمه نیست و برای انجام آن باید مجوزهای لازم و کافی را داشت که به عده بسیار محدودی داده می‌شود. 

سایر تفریحات

از دیگر تفریحات این جاذبه می‌توان به عکاسی با مجسمه و تماشای چشم‌اندازی زیبا از شهر اشاره داشت.

امکانات

• سرویس بهداشتی
• اغذیه‌فروشی و بار
• مغازه‌های فروش سوغات
• پله‌برقی و آسانسور

• قطار: یکی از مشهورترین وسایل نقلیه برای رسیدن به مجسمه مسیح منجی قطار است و به طور مشخص‌تر، کاگ تِرِین (Cog Train). این وسیله نقلیه به روی ریل‌هایی حرکت می‌کند در شیب‌های تند رو به بالا یا رو به پایین می‌روند. این قطارها برای رسیدن به تندیس حضرت مسیح، از مسیری جنگلی می‌گذرند و از روی کوه کورکوادو عبور می‌کنند. کاگ ترین‌ها هر 30 دقیقه حرکت می‌کنند و 20 دقیقه زمان می‌برد تا به مجسمه برسند. از آنجایی که این گزینه محبوب‌ترین انتخاب برای رسیدن به مجسمه است، باید انتظار صف‌های طولانی را به ویژه در بین ماه‌های دسامبر تا مارس را داشت. در آخر خوبست اشاره کنیم اگر شما از ویلچر استفاده می‌کنید قطار بهترین گزینه برای شماست چرا که در این‌صورت لازم نیست در هیچ‌جای مسیر از ویلچر خود پیاده شوید. 
• ون: ایستگاه‌های رسمی برای استفاده از ون در پراکا دو لیدو در منطقه ساحلی کوپاکابانا (Copacabana) قرار دارند و در نزدیکی ایستگاه مترویی واقع شده‌اند که در میدان ماچادو (Lago do Machado) جای دارد. یک ایستگاه ون دیگر هم در سیتا آمریکا (Città America) در منطقه بارا دا تیجوکا (Barra da Tijuca) قرار گرفته است. از هر دوی این مسیرها، هر 15 دقیقه ون‌هایی عبور می‌کنند و هزینه‌ای که برای بلیت این وسیله نقلیه پرداخت می‌شود مسیر برگشت را نیز شامل می‌شوند.
• پیمایش: چندین مسیر پیاده‌روی برای رسیدن به مجسمه مسیح وجود دارد که همگی از میان پارک ملی دا تیجوکا می‌گذرند. راه اصلی از پارکو لاگه و باغ گیاه‌شناسی ریو شروع می‌شود، همان‌طور که گفته شد از میان پارک ملی می‌گذرد و در کل 2 ساعت زمان می برد. گرچه این راه کمی دشوار است، اما قطعا جذاب‌ترین مسیر ممکن برای رسیدن به مجسمه مسیح شمرده می‌شود، چرا که در میانه راه طبیعت سخاوتمند با آبشارهایی چشم‌نواز، گیاهان گرمسیری جذاب و پرندگان و حیوانات دوست‌داشتنی به استقبال شما می‌آید. 

هزینه و ساعات بازدید

هزینه بازدید: فصول پربازدید 3.89 یورو (219,808 تومان) ، فصول کم بازدید 1.92 یورو (108,492 تومان)

 افراد بالای 60 سال و زیر 11 سال: رایگان

ساعت بازدید: همه روزه از ساعت 08:00 تا 19:00

نکات بازدید

• در تعطیلات معمولا با شلوغی و ازدحام مواجه می‌شوید بنابراین بهتر است در ساعات اولیه و در اواسط هفته برای بازدید مراجعه کنید.
• در صورت بازدید در روزهای گرم سال کلاه آفتاب‌گیر و آب را فراموش نکنید.
• امکانات ذکر شده عموما در پای مجسمه قرار دارند و در بالا چند کیوسک فروش نوشیدنی است که معمولا صف طویلی دارند.
• در حال حاضر بار و رستوران این مجموعه غیرفعال است.
• بهتر است برای سرعت بخشیدن در بازدید بلیت خود را از قبل رزرو نمایید.
• تعداد محدودی نیمکت در مکان‌های خاص برای افراد مسن تعبیه شده است که می‌توانند از آن استفاده کنند.
• فروشگاه‌های مستقر در اطراف این جاذبه معمولا قیمت‌های بالاتری نسبت به جاهای دیگر دارند.

ویدیویی زیبا و متفاوت از مجسمه مسیح منجی

بازسازی مجسمه مسیح

در سال 1990 چندین سازمان اسقف اعظم ریو با فرآیند بازسازی مجسمه موافقت کردند. کار بر روی مجسمه و اطرافش در سال 2003 آغاز شد و تا اوایل سال 2010 ادامه داشت. همان‌طور که پیشتر اشاره شد در سال 2003 چندین پله برقی، آسانسور و پیاده‌روی برقی برای دسترسی آسان‌تر به مجسمه ایجاد شدند. در سال 2010 نیز بازسازی عمده‌ای بر روی مجسمه مسیح منجی صورت گرفت که چهار ماه به طول انجامید. در این بازسازی از هزار نفر آدم کمک گرفتند و بیش از 60000 قطعه سنگی از همان معدن سنگی که سنگ مجسمه از آن تامین شده بود، استفاده کردند.

در طی پرده‌برداری، مجسمه بازسازی شده با چراغ‌های سبز و زردی تزیین شده بود که در حمایت از تیم ملی فوتبال برزیل در طی رقابت‌های جام جهانی 2010 صورت گرفته بود. باید ذکر کنیم از آن جا که مجسمه عظیم مسیح در منطقه‌ای مرتفع قرار دارد، بیشتر در معرض باد قوی و حملات رعدوبرق قرار می‌گیرد و فرسایش آن کاملا مشهود است که باید در دوره‌هایی با فواصل کوتاه مدت، بازسازی‌های موثری روی آن انجام شود. 

نکات جالب

• در 75‌ امین سالگرد ساخت مجسمه در سال 2006، کلیسایی کوچک در پایین مجسمه افتتاح و وقف قدیس حامی برزیل یعنی نوسا سنهورا آپارسیدا شد.
• در فوریه سال 2008 با تغییر شرایط جوی هوا، ناگاه طوفان الکتریکی شدیدی رخ داد و رعدوبرق‌هایی با ولتاژ بسیار بالا با مجسمه مسیح برخورد کردند. خوشبختانه این حادثه صدمه‌ای چندانی در پی نداشت، چرا که رویه سنگ صابون مجسمه عایق جریان برق است. تنها صدماتی جزئی به انگشتان، سر و ابروهای مجسمه وارد شد. پس از این حادثه دولت ایالتی ریو به تعمیر مجسمه همت ورزید و بخش‌هایی از لایه بیرونی (سنگ صابونی) و نورپردازی روی مجسمه بازسازی شد.
• در طی یکی از بازسازی‌ها در سال 2010 تعدادی خراب‌کار به مجسمه حمله کردند و با اسپری بر روی دست‌های تندیس نقاشی کردند. مدتی بعد خراب‌کارها دستگیر شدند و به صورت عمومی از همگی عذرخواهی کردند.

مجسمه‌ مسیح محافظت‌کننده در جنوب برزیل

در طی سال‌های اخیر و از سال 2019 روند ساخت مجسمه‌ای جدید از مسیح در جنوب برزیل آغاز شده است. این مجسمه از مجسمه مسیح منجی بزرگ‌تر خواهد بود و داخل آن یک آسانسور و در بالا یک سکوی دید باز برای بازدیدکنندگان تعبیه شده است. این مجسمه را مسیح محافظت‌کننده نامیده‌اند که 43 متر ارتفاع دارد؛ همچنین طول دستان این تندیس 36 متر است.

سخن آخر

در سفری که به آمریکای جنوبی داشتیم با گذر از طبیعتی زیبا به مجسمه‌ای عظیم‌الجثه رسیدیم، مجسمه مسیح منجی، جاذبه‌ای شگفت‌انگیز که نامش را در لیست عجایب هفتگانه جهان می‌توان دید. تندیسی با شمایل حضرت مسیح که با آغوشی باز بر فراز شهر ایستاده و به آن می‌نگرد. برای رسیدن به این جاذبه انتخاب شما کدام است؟ با قطار از میان جنگلی سرسبز بگذرید یا با پای پیاده خود را به آن بالا برسانید؟