سی و هفتمین دوره نمایشگاه ملی صنایع دستی تهران | جلوه‌ای از هنر و فرهنگ ایران

سی و هفتمین دوره نمایشگاه ملی صنایع دستی تهران 23 الی 26 آبان 1403در  محل دائمی نمایشگاه های بین المللی تهران با هدف نمایش آثار هنری ، صنایع دستی و آداب رسوم تمامی استان‌ های کشور برگزار شده است.

شرکت کنندگان در نمایشگاه صنایع دستی تهران به نمایش آثاری از جمله "پوشاک، لوازم جانبی، اثاثیه و مبلمان ، زیورآلات، نقره‌جات، وسایل کلکسیونی و هدایا، نوشیدنی و غذا، سفالگری، میناکاری، نگارگری و مینیاتور، صنایع چوبی و منبت‌کاری، حصیربافی، صنایع دستی سنگی، چرم، هنرهای شیشه‌ای، ویترای و ... ، همچنین نمونه‌هایی از صنایع دستی برجسته مانند فرش، گلیم، سفال، زیورآلات پرداختند.

نکته جالب توجه در این نمایشگاه حضور علاقمندان در غرفه سفالگری همدان و تولید محصولات توسط بازدید کنندگان و اجرای موسیقی سنتی و رقص بومی استان ها بود.

ازدحام بازدیدکنندگان و حضور چشمگیر علاقه‌مندان به هنرهای دستی از نکات برجسته این نمایشگاه بود.

نمایشگاه‌های صنایع دستی، بستری بی‌نظیر برای حفظ و احیای هنرهای سنتی هستند.

این رویدادها نه‌ تنها به هنرمندان محلی فرصت می‌دهند تا آثار ارزشمند خود را به نمایش بگذارند، بلکه فضایی برای آشنایی بیشتر مردم با میراث فرهنگی مناطق مختلف ایران فراهم می‌کنند.

از دیگر مزایای این نمایشگاه‌ها، ایجاد پل ارتباطی میان فرهنگ‌های متنوع کشور است. هر استان با نمایش دادن هنرها و صنایع دستی خاص خود، بخشی از هویت فرهنگی و تاریخچه‌اش را به دیگران معرفی می‌کند. این ارتباط فرهنگی، نه‌تنها باعث افزایش آگاهی عمومی می‌شود، بلکه زمینه‌ساز همبستگی و احترام بیشتر میان مردم از اقوام و مناطق مختلف است.

همچنین، نمایشگاه‌هایی از این دست می‌توانند نقش مهمی در حمایت از هنرمندان ایفا کنند؛ از طریق فروش محصولات، ایجاد بازار کار برای تولیدکنندگان، و تشویق نسل جوان به ادامه این هنرها، این رویدادها به حفظ هنرهای دستی در برابر تهدیدات ناشی از صنعتی شدن و فراموشی سنت‌ها کمک شایانی می‌کنند.